ಕವಿತೆ: ಸುನೀತ

       ಸುನೀತ
     ~~~~~~

ನನ್ನೊಲ್ಮೆ ಶ್ರೀಕಾರ, ಆಕಾರ, ಸಾಕಾರ
ನಿನ್ನಿಂದ, ನಿನಗಾಗಿ, ನಿನ್ನಲ್ಲಿಯೆ ಸುನೀತ!

ಭಾವ ಲಹರಿಯ ಮೆಚ್ಚಿ, ಒಲವ ದೀವಿಗೆ ಹಚ್ಚಿ
ಕಾವ್ಯ ಚಿಮ್ಮುತ ಬರಲು, ಅದು ನೀನೇನೆ!
ಮನದ ಹಂಬಲ ಮಿರುಗಿ, ಕನಸಿನಂಗಳ ಬೆಳಗಿ
ನಿತ್ಯ ಸಂತಸ ಚಿಲುಮೆ, ಅದು ನೀನೇನೆ!

ಭಾವದೋಕುಳಿ ಹನಿಸಿ, ದಿವ್ಯ 'ಪ್ರಕೃತಿ' ಅರಸಿ
ಬರೆಯೆ ನೆಚ್ಚಿದ ರೂಪ, ಅದು ನಿಂದೇನೆ!
ಏಕಾಂತವನು ದಾಂಟಿ, ನಾಕು ತಂತಿಯ ಮೀಟಿ
ಒಲವೆ ಮೂಡಿದ ಹಾಡು, ಅದು ನಿಂದೇನೆ!

ಸ್ನೇಹ ಪಲ್ಲವ ಇರಲಿ, ಪ್ರೇಮ ಪಲ್ಲವಿ ಇರಲಿ
ಭಾವ ಗಂಗೆಗೆ ಪದವಿ, ಅದು ನೀನೇನೆ!
ನವೀನ ಬಾಳಿನೊಳು, ಮುಂದಿನ‍ಅ‍ಅ‍ಅ ಯಾನದೊಳು
ನನ್ನೊಲವಿನ ಗೆಳತಿ, ಸಂಗಾತಿ ನೀನೇನೆ! ಅದು ನೀನೇನೆ!


ರಚನೆ - 'ಸಂತ' (ಸ.ಗು.ಸಂತೋಷ)
ತಾರೀಖು - ೧೩/೦೭/೧೦

ಪ್ರೇರಣೆ - ನನ್ನ ಶ್ರೀಮತಿ, ಇತ್ತೀಚೆಗಷ್ಟೆ ಮದುವೆಯ ಸಂಭ್ರಮದೆಡೆಗೆ ಪಯಣ ಆರಂಭಿಸಿದ ತನ್ನ ಮೈದುನನ ಭಾವಲಹರಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ಪದ್ಯ ಬರೆವಂತೆ ಕೋರಿದುದು.
ಹುಡುಗಿಯ ಹೆಸರು 'ಸುನೀತ', ಕಾವ್ಯ ಪ್ರಾಕಾರಗಳಲ್ಲಿ ಬಹಳ ಪ್ರಚಲಿತವಾದುದು 'ಸುನೀತ' ಇವೆರಡನ್ನು ಅಳವಡಿಸಿಕೊಂಡು, ನನ್ನ ತಮ್ಮನ ಭಾವಗಂಗೆಯನ್ನು ಕಲ್ಪಿಸುತ ಈ ರೂಪವನ್ನು ನೀಡಿದ್ದೇನೆ.